ใช้อุตสาหกรรมเสื้อผ้าในเอเชียเช่น 13;เป็นนายจ้างรายใหญ่ที่มีบทบาทสำคัญในการบรรเทาความยากจนโดยปกติแบรนด์ในประเทศกำลังพัฒนา outsource การผลิตไปยังซัพพลายเออร์หลายพันไมล์จากสำนักงานใหญ่ของพวกภูเขาแบรนด์นี้มีขั้นตอนหลายขั้นตอนและอาจมิทราบว่ามีการใช้แรงงานเด็กหรือว่าคนงานได้รับการฝึกสั่งสอนเปล่าเพียงพอกับราคาจ้างที่น่าอยู่ในโรงงานที่ไม่ปลอดภัย

การตอบตอบสนองหนึ่งหนตกว่าการจัดจ้างผู้รับรองเพื่อตรวจทานแรงงานเด็กใช่ไหมสภาพที่ไม่ปลอดภัยและส่งเสียเงินช่วยเหลือแก่เอ็นจีโอแต่มี 1C ที่ยั่งยืน, การดำรงชีวิต 1D;โซลูชั่นสำหรับเด็กพวกตรงนี้และคนงานหรือเพียงแค่การลดความเสี่ยงสำหรับแบรนด์?จะเกิดอะไรรุ่งโรจน์เมื่อการละวางให้พร้อมทั้ง NGO แห้งตัว?มีพื้นฐานสำหรับการให้บริการอย่างต่อเนื่องเช่นความชำนาญหรือคอร์สงานศึกษาหรือไม่ โรงงานเสื้อ

บังคลาเทศเป็นประเทศที่มีความรู้ด้านการศึกษาและทักษะด้านการจัดอนุกรมต่ำกว่าประเทศ neigboringมากกว่าอัฏฐในทศคนงานหมายถึงคนตาบอดหรือไม่มีการศึกษาดั่งเป็นทางการเหลือเชื่อ 60% ของนักเรียนมิได้เล่าเรียนประถมและเท่า 5% ได้รับการหัดอบรมบางอย่างถือถือสิทธิ์ประเทศบังคลาเทศกลับมาจากการรักษาคุณภาพงานที่มีคุณภาพ

การทำดีกว่ารัฐบาลและธุรกิจต้องใช้ข้อคิดเห็นเวลายาวการลงทุนในการพัฒนาทักษะแบบเทคนิคของคนงานเป็นแนวทางที่ยั่งยืน

หนึ่งในโครงการดังกล่าวคือ Sudokkho ซึ่งมุ่งเน้นการฝึกหัดอบรมภาคเอกชนสำหรับคนยากจนโดยล้วนๆผู้หญิงผู้เข้ามารับการฝึกอบรมมีส่วนร่วมในการหาค่าใช้จ่ายถิ่นแข็งกระด้างซึ่งควบคู่ไปกับการสนับสนุนทางการเงินของอุตสาหกรรมเครื่องทอทำให้ภาคการฝึกอบรมไม่พึ่งพาเงินส่งเสียมากนักภายในแฝดปีนับจากเริ่มโครงการเป็นงานกึ่งฝีมือหรือมีฝีมือเกือบกึ่งหนึ่ง (4,825) 13;ส่วนใหญ่เป็นผู้หญิง 13;คือผู้ประกอบการจักรเย็บผ้าทักษะแหล่งเติมให้ขึ้นทำให้มีรายได้จริงเติมรุ่งโรจน์ 4.26 โล้นสำหรับผู้ที่จัดหามารับการฝึกสอนในท้ายที่สุดโปรแกรมห้าปีนี้มีจุดมุ่งหมายเพราะด้วยกรุณาวิวรรธน์ความถนัดของ 100,000 คนภายในปี 2563